Zelf vitamine C maken de moeite waard..?

Sinds jaar en dag voorzien we onszelf van ons eigen ‘levende’ vitamine C-complex.
We hebben dit gezond moois Citrus-C genoemd.
Heel eenvoudig te maken van de schil van citroenen, limes en ook van sinaasappelen of grapefruits.

Iedere ochtend na onze proostdronk op de dag en het leven met onze eerste twee glazen lauwwarm water (met een paar theelepels Sole van Keltisch zeezout), drinken we een volgend glas water met daarin eens per drie maanden 21 dagen lang een eetlepel rauwe biologische appelazijn en een halve uitgeperste citroen.
De eerste citrus-schil voor een nieuwe voorraad Citrus C hebben we dan al!

Als we dan verder ontwaakt zijn en ons favoriete tonicum juicen van een halve kweekbak tarwegras met wat gember uit Peru en zo nu en dan een stukje kurkuma, dan voegen we hier voor extra heerlijkheid een halve sinaasappel, citroen of grapefruit toe en de rest verdwijnt later als enig stukje fruit in de dagelijkse groenten ochtend-slow-juice.
Met deze hoeveelheid citrus-schillen verrijken we onze voorraad aan Citrus-C voor iedere dag!

Biologisch is logisch

Natuurlijk is voor ons wel biologisch.
Want wat er op de schil van een ‘normale..’ citroen of sinaasappel zit, is niet wenselijk geconcentreerd binnen te krijgen.
Denk aan behandelingen met schimmelwerende stoffen, pesticiden, doorstralen (nooit bij gecertificeerd biologisch), oppervlakte behandeling voor extra ‘houdbaarheid’ (coating)… en ook wordt er links en rechts wel gesproken over kleurbehandelingen om onze maag via onze ogen te verleiden.

Verder kiezen wij graag voor natuurlijk. Niet enkel denkend aan onze eigen gezondheid, maar ook die van de natuur.
Biologische teelt zorgt immers voor een zo min mogelijke belasting voor plant, aarde, dier en ook voor de mens die deze verbouwd, verpakt en verhandelt.

Maar… hebben we wel echt vitamine C nodig?

Maar is vitamine C wel echt wel nodig om extra binnen te krijgen?
In tegenstelling tot veel leven op aarde, maakt de mens zelf geen vitamine C aan.
Onderzoekers denken dat het een gevolg is van een ‘defect’ in de mens, ontstaan zo’n zestig miljoen jaar geleden.
Ook andere zoogdieren zoals cavia, vleermuis (als enig vliegend zoogdier) en de aap kunnen niet voor hun eigen vitamine C productie zorgen.
Hierbij ontstond de vraag óf voor deze groep vitamine C überhaupt wel essentieel is.

Nieuw onderzoek laat zien dat er ín de mens wel degelijk vitaminen worden geproduceerd! In de darmen.
Een van de vitaminen die hier kunnen worden gemaakt is vitamine C.
Hiervoor is het natuurlijk wel van belang dat je darmen ‘fit’ zijn en gevuld met niet alleen ontlasting van gezonde voeding, maar ook met de juiste bacteriën!

Het eten van de juiste, ongepasteuriseerde, biologische gefermenteerde (en liever nog gecultiveerde) groenten zijn hierdoor van groot belang. Zo niet essentieel.
Een goede natuurlijke pre- en pro-biotica is zeker ook welkom.

Lees ook het RawfoodLove™ blog CultivatedLove™ – gefermenteerde én gecultiveerde actieve probiotica! en ook Kenmerken en voordelen van gefermenteerde én gecultiveerde voeding

Vitamine C is gezond!

Uit ontelbare wetenschappelijke studies, onderzoek en levenservaring (denk maar aan de scheurbuik verhalen van vroeger..) is ondertussen wel gebleken wat de positieve effecten zijn van vitamine C.
De waarde van vitamine C is inmiddels tot grote hoogte gerezen en geprezen.

Dus het nut over het wel of niet supplementeren van deze vitamine moge duidelijk zijn;
Vitamine C is een belangrijke antioxidant. Het beschermt de lichaamcellen tegen oxidatieve schade welke ontstaat als gevolg van blootstelling aan vrije radicalen.
Vitamine C is nodig voor de vorming van bindweefsel (verbinden en ondersteunen, beschermen, isolatie en transport), de opname van ijzer en het in stand houden van de weerstand door ons immuunsysteem.

Vitamine C is verder enorm belangrijk voor tandvlees, bindweefsel in de vorm van collageen, gezonde botten, tanden, huid en bloedvaten. Het zorgt voor een goed functionerend zenuwstelsel en draagt bij aan de energievoorziening en is een co-enzym in meer dan 800 verschillende biochemische reacties in het lichaam.

Vitamine C en nog meer vitamine C…

Wanneer je besluit vitamine C te supplementeren en je gaat op onderzoek uit, dan valt natuurlijk al snel op dat er verschillende vormen op de markt zijn.
Van stralend wit synthetisch poeder in glimmende potjes, capsule-pillen of tot pil geslagen C’s met coatings en diverse ‘hulp-stoffen’ waar vele kenners grote vraagtekens bij zetten over het effect daarvan op de gezondheid van de mens.
En dan heb je ook nog eens zuur en niet zure vitamine C.
Al gehoord van de zachtroze of eigeelkleurige natuurlijke vitamine C van Acerola bessen? Niet die kleine gele pilletjes met fris/zoete smaaksensatie uit het geelrode potje (…).

Van de één heb je voor een dagdosering één tot drie pillen nodig, van de andere een volle theelepel.
De wit synthetische levert veel meer C’s in getallen dan de zachtroze of eigele. En toch wordt er gezegd dat die eigele net zo goed of nóg beter is..?
En dan heb je ook nog eens de ADH. De aanbevolen daghoeveelheid. Over het tot stand komen hiervan zullen we het nu maar niet hebben, zeker niet over de vastgestelde dagelijkse ‘juiste’ hoeveelheid…

Ascorbinezuur

Vitamine C in helder wit is doorgaans puur ascorbinezuur. Zeg maar puur-C. Bijna altijd geproduceerd van GMO-maïs uit China (90% van de wereld productie in 2015). En mist co-enzymen, bioflavonoiden, vitaminen, mineralen en fytonutriënten.

Ook de C in de ‘natuurlijke’ suppletie van bekende merken is vaak ascorbinezuur van maïs uit China. Mits natuurlijk anders vermeld. Tuur graag naar het etiket op zoek naar de NON-GMO tekst. En let ook hier weer op de extra vullers.

De natuurlijke eigele bevat de hele vrucht van bijvoorbeeld de acerola kersen.
Dit is geen geïsoleerde C en bevat in tegenstelling tot puur-C wel het hele complex co-factoren als bioflavonoiden, vitaminen, mineralen en fytonutriënten.

Het hele complex

Het hele complex is wat natuurlijkerwijs voorkomt in de natuur. Dit zorgt voor een optimale opname van álle stoffen. De stoffen werken als het ware samen voor een optimale opname door ons lichaam.
En omdat het een complex is waarbij de opname meer optimaal is, hoef je er in verhouding veel minder van binnen te krijgen om aan de vitamine C behoefte van het lichaam te voldoen!
Ook zul je van deze natuurlijke C’s minder uitscheiden via je urine.
Het gaat dan ook niet om de hoeveelheid, maar om de assimilatie, de opname van de vitamine door je lichaam.

Is de natuurlijke soort de beste vitamine C?
Voor ons wel.
Is ascorbinezuur verkeerd?
Er is genoeg ervaring, onderzoek en bewijs waaruit meer dan helder naar voren komt dat ascorbinezuur in soms enorm hoge doseringen op bepaalde momenten een bijzondere plaats inneemt. Niet alleen als levensverlengende vitamine maar ook als levensredder. Zelfs ook direct in de bloedbaan aangebracht middels infuus of injectie. Let wel, dit is dan geen vitamine C uit een potje, pil of poeder!

Hoe goed worden de verschillende vormen van ‘vitamine puur C’ (ascorbinezuur) eigenlijk opgenomen door het lichaam?
Hier volgt een opsomming puur C en opneembaarheid door het lichaam.

Via de mond, dus pilletjes en drankjes, is er van een 1000 mg ingenomen puur C, 5% tot 15% opneembaar. Niet zo veel.
Als infuus, direct in de bloedbaan, is er van 1000 mg puur C, 60% tot 70% opneembaar.
En weer oraal, maar dan de liposomale vorm van puur C, is er van de 1000 mg ingenomen 90% tot 95% opneembaar.
Deze vorm van puur C, dus ascorbinezuur in liposomale vorm, is de enige vorm die we in geval van uitzonderlijke behoefte (ziekte, ontstekingen) zouden aanraden.
Let wel, het gaat hier niet om de zelf gemaakte vorm van liposomale C.

Zelf vitamine C maken mét het hele complex co-factoren

Om heerlijke Citrus-C zelf te maken kun je het beste gebruik maken van de vruchtschil (inclusief het bittere witte!) van de citroen. Deze bevatten de meeste C’s per gram. Maar ook de sinaasappel levert een goede en zuivere vorm van C middels zijn schil.
Citrus-C kun je maken van schone verse vruchtschillen maar ook kun je bijvoorbeeld met een dehydrator of heteluchtoven gedroogd poeder maken.

Wanneer je zoals wij iedere dag het sap van citrusvruchten in een slowjuicer juiced of in water drinkt, dan geniet je altijd een heerlijke voorraad potentieel gezond Citrus-C.
Als je de schillen van de citrusvruchten een paar dagen wilt bewaren om ze daarna in een droogoven te drogen, kan het een idee zijn voordat je de vrucht gaat snijden eerst de vrucht te reinigen in een natuurlijke-biologische natuurazijn oplossing.
Een scheutje azijn in wat water doet wonderen. Ook kun je gebruik maken van bicarbonaat of H2O2 in je water toe te voegen of water met ozon bubbelen.

Zelf bewaren we de vruchtschillen zo veel mogelijk ontdaan van het vruchtvlees tot maximaal zes à zeven dagen in de koelkast in een glazen weckpot. Om ze daarna te drogen in bijvoorbeeld een Excalibur of professionele (stalen) droogoven ingesteld op maximaal 45 graden.
Belangrijk voor het gehalte vitamine C in je eigen gemaakte vitamine C, is namelijk de droogtemperatuur.
Zo zal drogen (onderzoek gedaan bij tomaten) op 80 graden een verlies van 90% vitamine C betekenen. Ander onderzoek laat zien dat bij drogen op 42 graden er een behoud van alweer bijna 90% vitamine C is!

De paprika brengt het er ook best goed vanaf bij drogen op 50 graden. Na twee dagen drogen is nog zo’n 75% C’s aanwezig.
Bij al deze onderzoeken werd gebruik gemaakt van een droogoven. Gedroogd aan de omgevingslucht brengt het er wat minder goed vanaf.

Een alternatief voor de droogoven is de schillen in kleine stukjes te snijden (niet te klein) en ze in een paar dagen aan de lucht te laten drogen of eventueel in de buurt van een radiator.
Liever niet in de zon. Zonnestralen en vitamine C gaan niet goed samen! Bewaar je Citrus-C dan ook luchtdicht en in het donker.
Met een ‘gewone’ heteluchtoven kun je de schillen ook drogen. Zet de oven op de laagste stand met een houten pollepel tussen de deur zodat deze net een kier heeft.

Alles goed droog?

Alles goed droog? Dan kun je de schillen breken en in een elektrische koffiemolen kort malen tot poeder. Eventueel kort ‘voor-poederen’ in een blender.
En zo maken we een heerlijk poeder waarvan een theelepel per dag voor ons ruim genoeg is.
Of dit voor jou ook zo is, hangt af van je dieet.

Opgelost in water als frisse drank of als supplement (een theelepel in de mond met een slok water en niet in je thee of koffie!), maar ook heel goed toe te voegen aan je smoothie of rauw lekkers (zie workshops RawfoodLove™ Workshop 6 en 7 RAWlicious lekkers!).