Een sterk verlangen naar iets!
Je bent gewoon bezig en ineens overvalt het je. Een sterk verlangen naar iets!c
En dat iets is haast onbedwingbaar uitnodigend. Honger naar chocolade, chips, cola… koekjes… taart… koffie.
Helaas zijn het meestal niet de gezonde dingen die we hunkeren.
Zodra de behoefte heftig voelbaar is ontstaat de neiging direct op te staan, de keukenkastjes of je tas te openen en jezelf haast onbewust het verlangde toe te staan.
Vaak wetende dat het je lichaam niet positief zal voeden en schaamte en schuldgevoel zal volgen.
Nog één keertje dan. ‘Na deze keer zal ik het echt nooit meer eten hoor, lief lichaam’, beloof je jezelf nog krachtig.
Maar je verlangen is ondertussen evenzo sterk. En niet alleen deze keer. Maar ook de vorige keer toen je jezelf beloofde het voor altijd te laten staan…
Maar ook kan het zo zijn dat je een gezonde maaltijd uitstippelt, op het punt staat deze te bereiden en er ineens van alles uit de keukenkastjes verschijnt dat niet in de receptuur staat. Of dat je aan het eten bent, voelt dat je genoeg hebt maar toch maar door blijft eten.
Waarom?
Vaak liggen er allerlei redenen ten grondslag waarom je juist dát hunkert.
Emotioneel maar ook puur lijfelijk. Omdat het lichaam dat ene stofje mist en het maar probeert te krijgen door je te inspireren van alles te eten in de hoop gevoed te worden.
Zo kan die honger naar chocolade een hunkering naar magnesium betekenen.
Zin in brood een proteïne behoefte herbergen.
Het verlangen je eindeloos te willen laven aan koffie op een fosfor, sulfer, ijzer of mineraalrijk zout tekort wijzen.
Maar achter al die redenen gaat uiteindelijk één meest belangrijke schuil…
Bloedsuiker balans!
Zo meteen vind je een uitgebreide opsomming met allerlei redenen waarom we kunnen hunkeren naar dat ene. Of naar meer… naar van alles.
Maar als we het over het hunkeren naar voedsel hebben dan ligt er eigenlijk maar één overvleugelende reden ten grondslag aan het willen eten van iets en wel nu meteen:
Hunkeringen verleiden ons tot eten omdat ons bloedsuiker ineens daalt.
Het lichaam doet haar best om ons bloedsuiker in balans te houden.
Wat we ook doen om het hierin lastig te maken; teveel eten, te vaak, niet eten, onregelmatig eten, teveel suikers… het is de eigenheid van het lichaam voortdurend balans te willen scheppen.
Als ons bloedsuiker ineens gedaald is, wordt ons brein wakker in grote behoeftigheid naar brandstof om te kunnen functioneren en schreeuwt om eten.
Dat zijn die momenten dat je vaak maar iets grijpt om je te honger te stillen.
Als je ineens behoeftigheid voelt te willen eten en je gezond na kunnen denken over wat is verdwenen (je brein is immers in een staat van onrust en paniek en ondersteunt niet echt een verstandig denkpatroon…),
dan hopen we dat je enkel eten in je buurt hebt dat werkelijk voedt.
Als je weet dat je de neiging hebt tot een fluctuerende bloedsuikerspiegel en je bent al bezig door een gezonde verandering in leefwijze er meer balans in te brengen, dan heb je waarschijnlijk je keukenkastjes en koelkast vooral gevuld met gezonde voeding.
Mmmmmm keukenkastjes…
Als je je keukenkastjes nog niet opgeruimd hebt en ze zijn nog gevuld met voeding welke het lichaam niet voedt (kort gezegd: kant-en-klaar voedsel, bewerkt, vol suikers en witmelen, kleur-, geur en smaakstoffen plus ‘fout’ zout)…… dan is het tijd ze ritueel te ruimen en je keukenkastjes te vullen met échte voeding.
Voeding welke je lichaam zal leren te waarderen. Noten, zaden en kleurige linzen bijvoorbeeld. Gekiemde en gedroogde Quinoa, Amaranth. Gedroogde vijgen. Inca bessen. Rauwe crackers gemaakt van zaden, lijnzaad, kruiden, gedroogde tomaatjes bijvoorbeeld en zelfs met gefermenteerde groenten!
Als je dan bij etenstijd een keukenkastje openmaakt, ontstaat er innerlijke opwinding over dat wat je aantreft.
En… dit zal niet zo vaak meer zijn vanuit een gevoel van iets ‘moeten’ hebben.
Een hunkering, een smachten naar, omdat je bloedsuikerspiegel uit balans is en voedingstoffen mist of je emotioneel uit balans voelt.
Als het focuspunt van je hunkering iets is wat je kunt scharen onder ‘echt’, onbewerkt voedsel (een wortel, een walnoot, een vijg of appel bijvoorbeeld) dan mag je ervan uitgaan dat je lichaam je vertelt dat je het kunt verblijden met voedingstoffen die je op dat moment nodig hebt.
Hunkeringen? Pauze!
Op die momenten dat je vindt dat je echt iets nodig hebt en nu moet eten, kun je twee dingen doen. 1) Het jezelf het verlangde meteen toestaan of 2) Een moment pauze nemen.
Wij adviseren je graag keuze 2.
En dan… Centreren!Oefening: Leg eerst een hand op je voorhoofd en het andere op je achterhoofd (zo stroomt het bloed weer in je frontale kwab en wordt je denken weer meer bewust en stil je tegelijkertijd alle onbewuste emoties en gevoelens, zodat je ze werkelijk kunt horen.
Ga even zitten of sta letterlijk stil en vraag jezelf af: Heb ik dit nu echt nodig? Heb ik echt behoefte aan iets of is er iets anders wat roept? Hoe voel ik mij eigenlijk?
Tast in jezelf en kijk wat er in je opkomt.
Alleen al een moment nemen om naar jezelf te luisteren zorgt ervoor dat je je behoeftigheid uitstelt en het moment verandert waardoor het gehunkerde uit je gewaarwording verdwijnt én de aandacht voor jezelf en de bereidheid je innerlijke roerselen te horen en te voelen, doet hetzelfde.
Honger? Drink eerst een glas water!
Dorst en honger hebben worden vaak door ons verward.
We trainen onszelf tot hunkeren
Als de hunkering sterk blijft, kun je altijd nog de beslissing nemen je het verlangde (deze keer) met mate toe te staan. Het uitstel zorgt dat je de deur naar gewaarwording opent, het waarom van je hunkering.
En oja, zorg dan voor een volgende keer dat je keukenkastjes gevrijwaard zijn van ongezonde voeding die je neigt te verlangen of zoek uit waarom je hunkeringen hebt (de opsomming uit straks het tweede deel van Hunkeringen! kan je hierbij helpen).
Want wat er niet is, neigen we niet te missen.
Onderzoek met de Skinner box
Wist je dat er onderzoek gedaan is naar hunkeringen en de wel of niet aanwezigheid van verlangd voedsel?
Helaas werden hier ratten in laboratoria voor gebruikt in combinatie met de bekende ‘Skinner box’.
Een ‘operante conditionering kamer’ waarin experimenten gedaan worden om het gedrag van dieren door conditionering (training) te bestuderen.
Door het dier bepaalde acties uit te laten voeren (zoals het indrukken van een hendel) in antwoord op specifieke stimuli, zoals het aangaan van een lamp of een geluidssignaal. Als het dier het ‘juiste’ het gedrag uitvoert en de hendel indrukt, levert dit mechanisme voedsel of een andere vorm van beloning.
Net zoals ratten in de Skinner box getraind worden vanuit hun verlangen beloond te worden met lekkers, zo trainen wij onszelf hunkeringen te hebben.
Door iedere dag in de buurt van allerlei lekkers te leven, verkeer je als het ware in één grote Skinner box en kun je ieder moment de hendel over halen en krijg je gewenst lekkers.
Maar als het lekkers op is en je haalt de symbolische hendel over (je opent een keukenkastje) en er is niets van het verlangde waarnaar je hunkert, dan neigen we ook als mens het na een tijdje op te geven.
We kijken niet meer in het kastje en hunkeringen naar dat ene gaat naar de achtergrond en verdwijnt.
Maar… wat als er zich zo nu en dan nog wat in je kastje bevindt en je verrast jezelf de ene keer wel en de andere keer niet met het lekkers?
Of je nu een rat of een mens bent… onderzoek wijst uit dat je in de hoop op lekkers maar blijft drukken op de voor de mens symbolische hendel.
De liefde van een partner of huisgenoot in actie
Dus… Als je zelf of bijvoorbeeld je partner of met iemand waarmee je je samenzijn deelt, zo nu en dan iets meebrengt wat voor jou niet wenselijk is te eten maar jij wel heel erg lekker vindt, dan zal je geneigd zijn zo nu en dan door de keukenkastjes te gaan in de hoop op het vinden van dat gewenste.
Je houdt de hunkering op die wijze levend.
Dat deel van de hersenen waarin het mechanisme van hunkering huist, blijft zo actief en eigenlijk beloon je jezelf niet door zo nu en dan iets te eten waarnaar je extreem hunkert maar niet goed voor je is, maar straf je jezelf ergens door dit mechanisme aan te vuren en in leven te houden.
Dus als je weet dat je gevoelig bent iets specifieks te hunkeren, zoek het waarom uit, doe hier iets mee én zorg ervoor dat het in elk geval niet in je huis of auto is.